Vorig jaar stond in het teken van de Grote Verbouwing. We hebben onze keuken een verdieping omhoog verplaatst, van de oude keuken een kantoor gemaakt, het toilet en de badkamer een make-over gegeven, het hele huis laten stucen (en dus alles opnieuw geschilderd) en een heleboel kleine dingetjes waar we ons al tijden aan stoorden, gefixt of laten fixen.
Kortom: best een klus. En ook gewoon een enorme bende, waarin we een hele tijd geen keuken én geen badkamer hadden.
Maar we leven nog, liggen niet in een echtscheiding en het lijkt erop dat mijn man ook John Williams nog niet gebeld heeft om hem op nationale televisie te redden van zijn klussende vrouw – ondanks het feit dat het nog steeds niet helemaal af is. Dus ik dacht: tijd voor wat survivaltips voor een verbouwing met kleine kinderen.
Survivaltip 1: ga ergens anders wonen
Ja sorry, dit is veel makkelijker gezegd dan gedaan, laat staan betaald, I know. Wij hadden het geluk dat we onze verbouwing af konden stemmen op een lange reis van mijn schoonouders, zodat wij in hun huis konden trekken. Zij hadden huisoppas, wij konden 2 maanden lang verbouwen dat het een lieve lust was. Maar ook als dat niet kon, was ik weggegaan. Dan maar 5000 euro minder verbouwingsbudget en 2 maanden in een stacaravan. Tijdens een verbouwing is alles stoffig en vies, je bent permanent alles kwijt, er is geen plek om de zooi te ontvluchten en wij hadden het grootste deel van de tijd ook geen water, verwarming of kookvoorziening. Ik was zó blij dat we na een dagje klussen naar een schoon huis konden gaan met warm water en een fris bed.
Survivaltip 2: kijk goed naar je kind
Het zal per kind verschillen, maar ik heb er eentje die veranderingen haat en eentje die bang is voor vreemde mannen met zware stemmen (een profiel waar veel bouwvakkers aan voldoen). ‘Even bij de klussers kijken’ was dus geen leuk uitje, maar vooral een tranendal. We hebben ze daarom zo min mogelijk lastig gevallen met alles rondom de verbouwing en ze zoveel mogelijk thuis gelaten als wij gingen klussen. Dat betekende in de praktijk dat er vaak maar 1 van ons tegelijk aan de slag kon, maar het deed veel goeds voor de sfeer en het stresslevel van de kinderen.
Survivaltip 3: Doe af en toe iets leuks
Het is verleidelijk om tijdens een verbouwing ieder vrij uurtje aan de slag te gaan, want dan is het maar af. Maar we hebben heel bewust ook de tijd genomen om leuke dingen te doen met zijn vieren: een nachtje weg, uitgebreid Koningsdag vieren, dagje naar de dierentuin, vrienden met kinderen die in ons leenhuis kwamen eten… Zo bleven we niet constant in klusmodus zitten.
Survivaltip 4: accepteer dat het langzamer gaat dan vroeger
Tien jaar geleden kochten we als kinderloos stel ons eerste huis, namen allebei twee weken vrij, stripten de hele boel en bouwden het weer op. Twee weken lang van ‘s ochtends vroeg van ‘s avonds laat knallen op een dieet van blikjes cola en broodjes kroket: dat wordt hem niet meer. En dat vond ik in het begin van deze verbouwing best wel lastig. Ik wilde dóór! Maar dat lukte niet. Na een paar weken kon ik me er gelukkig bij neerleggen dat het tempo wat lager ligt dan vroeger. En dat scheelt veel frustratie.
Survivaltip 5: vraag hulp
Hulp die oppast of hulp bij het klussen: allebei is welkom. Zorg er wel voor dat je een duidelijk plan hebt voor wat de hulp moet doen, zodat er zo min mogelijk tijd verloren gaat aan overleg en ander gedoe. Tijd is schaars!
Survivaltip 6: leg de lat laag
Dan maar een keertje extra patat halen, pannenkoeken uit de magnetron of een zak soep met stokbroodjes: je kunt niet alles perfect doen in tijden van verbouwing.
Wat is jouw survivaltip?
Goed te zien dat deze tips uit ervaring geschreven zijn, want ik zie het allemaal zó voor me! Ik heb er zelf niets aan toe te voegen, geloof ik. Maar wij hebben dan ook (nog) niet verbouwd in tijden + kind. Ik vind het knap dat het jullie zo goed gelukt is, ook al is het allemaal wat langzamer. Wel een goede les in overgeven en loslaten geloof ik, hè? : )
Dat klinkt met recht als een grote verbouwing, halleluja. En wat ontzettend fijn dat jullie in het huis van je schoonouders konden. Wij gaan binnenkort verhuizen (althans dat is het plan) en kunnen dan even tijdelijk bij mijn ouders. Voor de familiebanden zo kort mogelijk, maar het is heel fijn dat het kan 😉
En die laatste tip vind ik eigenlijk niet alleen voor tijdens een verbouwing maar gewoon voor altijd, de lat kan en mag best wat lager (hoe moeilijk dat soms ook is). Moet ik tegen mezelf blijven herhalen hoor, anders verzand ik in ‘ik ben een slechte moeder door mijn kinderen niet 4x per dag groente te geven’. X
Ik kan er eigenlijk niets aan toevoegen 🙂 Wij hebben ook best een grote verbouwing gedaan (nog niet klaar) en ben tijdens de vervelendste werken ook anderhalve week met de kleine in het huis van mijn schoonouders gaan logeren, maar voor de rest van de tijd ging dat niet. Die zomer van de verbouwing was echt de allermoeilijkste ooit in onze relatie, haha, verschrikkelijk! Dat lag bij ons wel vooral aan onze communicatie met elkaar, niet per se aan de kleine.