Het was herfstvakantie! Mijn laatste als zzp’er, dus eentje om van te genieten, samen met de kindjes. En dat hebben we volop gedaan. Kijk maar mee.
Maandag
Maandagochtend werd ik met de kindjes wakker in mijn oude slaapkamer bij mijn ouders. Dus terwijl mijn moeder zich op LEGO-huizen en knutselwerkjes stortte, kon ik mooi nog even wat werk afmaken.
En daarna gingen we naar Sprookjeswonderland in Enkhuizen. Het ziet er nog ongeveer hetzelfde uit als in mijn jeugd, maar dat maakt het ook zo leuk. Ultieme kneuterigheid en een perfect peuter- en kleuteruitje.
Dinsdag
De kleuter wilde dinsdag een pyjamadag houden, dus begonnen we de dag lekker thuis.
Maar zo tegen elven begon iedereen elkaar te irriteren, dus laadde ik de dames in hun onesies in de auto voor een beetje kerstsfeer bij de plaatselijke Intratuin. Zo gezellig, zo’n dorpje. Daarna nog even naar IKEA voor 2 lampen en plantaardige ballen als lunch en de middag was weer gered.
En we sneden pompoentjes uit! Jammer dat ze nu alweer volledig verrot zijn, met al die regen van de laatste dagen.
Woensdag
De eerste keer bewust met de trein voor deze kleine ijsbeer. Ze kreeg stickers van de conducteur, keek een poosje gefascineerd naar buiten en daarna wilde ze een filmpje kijken op mijn telefoon. Dat vond ik niet gezellig, dus toen hebben we heel veel liedjes gezongen en daarmee hield ik het medium gezellig tot onze eindbestemming: Apeldoorn.
Daar hadden we met de andere helft van het gezin afgesproken voor een middagje Apeldoorn. Het hóósde, de apen hielden zich schuil in hun hok, de kleuter was bang voor vieze laarzen en de peuter wilde niet meer voor- of achteruit, alleen nog maar krijsen en vooral niét het dutje in de kinderwagen dat ze erg hard nodig had. Het was zo’n totale clusterfuck dat we er bijna de slappe lach van kregen. Je kunt niet altijd 6 gooien, bleek maar weer.
Toen we allemaal opgedroogd en uitgehuild waren, speelden we nog een potje Monopoly junior. Da’s ook altijd een mijnenveld, maar door onze kassa’s af en toe tactisch af te romen, won de kleuter en ging er niets kapot. Pick your battles.
Donderdag
Het was mistig! Zelfs de brug naar de bewoonde wereld was verdwenen.
Kindjes waren uit spelen en logeren en ik plofte na 2,5 dag festiviteiten op de bank met mijn laptop om te werken en ben daar eigenlijk niet meer vanaf gekomen. Wel in goed gezelschap van Yoda en Tibbe.
En dit was mijn beloning toen ik een grote klus had ingeleverd. Met 2 keer slagroom, want dat mag.
‘s Avonds gingen we uit eten bij Taboe. Daar kwamen we terecht in een proeverij van de nieuwe kaart en die was lekker, vooral de vegan ramen was érg goed. Het eten kwam alleen steeds sneller door dan ik mijn bijpassende wijn wegwerkte, dus het eindigde met drie glazen voor mijn neus. Die dessertwijn helemaal rechts was wel heel erg lekker trouwens. Deze was het.
Vrijdag
Buiten regen, binnen pizza, rode wijn en Meg 2 na een heerlijk dagje sauna. De betere vrijdagen.
Zaterdag
Uitgeslapen, ontbeten, de héle krant uitgelezen (waar weinig opbeurends in stond) en daarna even naar de stad. De kinderen waren inderdaad uit logeren. Hierna haalden we ze op en chillden de rest van de middag lekker met zijn allen thuis.
Herfst = Harry. Twee zelfs, op deze foto.
Zondag
Een uitje! Naar Stichting ‘t Olde Manegepeerd in Dalmsholte. Hier krijgen uitgewerkte manegepaarden en -pony’s een rustige oude dag. Iedere laatste zondag van de maandag is het kijk- en doedag en mag je op bezoek bij de paarden, kijken hoe ze naar de stal gebracht worden (dat regelen de meeste paarden zelf, zoals je ziet), meehelpen met voeren en verzorgen en lekker knuffelen.
Ik ben een echt paardenmeisje. Er is geen plek op aarde waar ik mijn hoofd zo heerlijk leeg kan maken als tussen de paarden. En hoewel ik inmiddels zelf niet meer rijd -wegens praktische bezwaren en een knagend geweten-, blijft de paardenliefde altijd trekken. Dit leek me dus een goede besteding van de zondagmiddag.
En dat was het ook. Het was prachtig om te zien hoe de meeste paarden reageerden op de kinderen. Kinderen betekenen knuffels en snoepjes, weten ze nog uit hun manegejaren. En de kinderen mochten op hun beurt met alles meehelpen. Zelfs mijn jongste werd erbij betrokken door de lieve vrijwilligers en stond met een heel serieus hoofd plukken hooi van de ene in de andere kruiwagen te gooien. Ik heb 2,5 uur lang met een grote glimlach toegekeken. Dit gaan we zeker vaker doen.
En zo sloten we de vakantie af: met poffertjes voor de televisie.