Groeten uit de Vinex – week 37

Hebben jullie ook dat als je ziek bent, je vol weemoed en zelfmedelijden kunt kijken naar de foto’s van toen je nog niet ziek was? En dat je je voorneemt om voortaan elke dag te waarderen dat je neus niet verstopt is en je geen koorts hebt? Ik zwelg momenteel in een heuse mannengriep met koorts, snot, oorpijn, alles. Als je het in perspectief zet van al het leed op de wereld is het een kleinigheidje, maar vandaag heb ik daar geen zin in en vind ik mijn griepje Groot Leed.

Anyway! Week 37 a.k.a. de Week Waarin Ik Nog Niet Ziek Was.

Maandag

Maandagochtend was ik heel vroeg wakker en besloot ik om even lekker te gaan wandelen voordat ik een hele dag op kantoor zou zitten. Beviel uitstekend. Mijn kantoordag was ook leuk en tevreden ging ik om 17:00 naar huis. Wat een leven, dat van de gemeenteambtenaar.

Dinsdag

Een dagje werken in Utrecht. Was ook leuk!

En thuis gauw door met mijn huidige verslaving: Virgin River. Ik kijk dus nooooooit series, maar soms (eens in de vier jaar ofzo – mijn vorige obsessie was Call the midwife tijdens mijn zwangerschapsverlof) word ik ineens gegrepen door iets en jas ik alle seizoenen er achter elkaar doorheen.

Woensdag

Mamadag! Toen grote zus naar school was, begonnen we met project herfsttafel. Al verloor mijn kleine hulpje al snel haar interesse en ging zitten kleien. Ook goed.

’s Middags gingen we naar de stad, want werkelijk alles was te klein geworden. Schoenen, kleding, jas… Voor de jongste kan ik gelukkig heerlijk in eigen garage shoppen omdat ik alles bewaar van de oudste, maar aangezien die oudste haar nicht inmiddels voorbijgegroeid is, moeten we voor haar nu wel echt shoppen. Gelukkig bleken beide dames dat eigenlijk best leuk te vinden -omgekocht met appelsap en een muffin bij de HEMA- en slaagden we goed. Een mixje van nieuw en tweedehands, met als grootste geluk de winterjas voor 15 euro! Iedereen blij. We waren alleen de zwemles vergeten. Oeps.

Aan het werk en tussendoor even snel naar de stad voor een koffieafspraak om het eerste exemplaar van een boek dat ik schreef in ontvangst te nemen. De inhoud is nog geheim, maar ik ben er heel trots op. Het is een mooie mix van historie, toekomst, fictie en non-fictie. En de vormgeving is fantastisch gedaan en sluit perfect aan op de inhoud. Maar het maakproces was nogal een bevalling, kan ik je vertellen 😉

Vrijdag

Het grootste voordeel van deze tijdelijke klus in Zwolle: wandelend naar het werk. Wat een feest!

Zaterdag

Zaterdag was ik al een beetje under the weather, maar zat ik nog volop in de ontkenningsfase. Ik had ’s ochtends een opening van een nieuw kinderdagverblijf (ook dat is het leven van een gemeenteambtenaar) en genoot verder van mijn boek, de zon, onze mooie stad en lieve kindjes. Een heerlijke dag, die we afsloten met soep en lekkere hapjes.

Zondag

Ik kon er niet meer omheen dat ik inmiddels echt ziek was, maar ik had goede hoop dat ik op zou knappen van een beetje frisse lucht en beweging. Bovendien was de man er niet en had ik geen zin om de hele middag met twee kinderen binnen te blijven, dus besloot ik om maar even naar de Apenheul te rijden. We hebben een seizoenskaart, dus het is ook prima om daar alleen lekker in de speeltuinen te spelen, maar we hebben uitgebreid aapjes gekeken. Blijft een leuk park!

Maar eenmaal thuis gaf ik het op, droeg de kinderen over aan mijn wederhelft en ging zelf met een cocktail van deze middelen lekker naar bed. Hallo herfst. Hallo griep.