Rust, reinheid, regelmaat

Vorig weekend las ik in het Volkskrant Magazine een essay over de glorieuze comeback van ‘de drie R’en’; rust, reinheid en regelmaat. Ik vind dat heerlijk troostende woorden. Vol kalme belofte. Ik kende ze alleen als een soort handleiding voor pasgeboren baby’s, die -zo bleek in de praktijk- uitstekend werkt. Baby’s (en hun kersverse ouders) zijn inderdaad het beste af met rust en en enige vorm van regelmaat. Reinheid is ook belangrijk, maar qua hygiëne tegenwoordig een grotere vanzelfsprekendheid dan toen de drie R’en geïntroduceerd werden; in 1905, toen er van iedere 1000 baby’s 130 overleden voor hun eerste verjaardag.

Pamflet uit 1907
De Friese wijkverpleegkundige Sien van Hulst schreef in 1907 een pamflet over de verzorging van pasgeboren baby’s, om ouders bewust te maken van het verband tussen een schone leefomgeving en gezondheid. Sien betoogde in haar boek dat door een goede verzorging op basis van, jawel, reinheid, rust en regelmaat veel meer baby’s in leven zouden blijven. En met succes, schreef de Volkskrant, want in Friesland, waar die goede verzorging er mede dankzij haar eigen inspanningen wél was, was de babysterfte een stuk lager dan 130 op de 1000 kinderen. Kortom: lekker gewerkt, Sien.

Rust
Door dat essay ging ik nadenken over rust, reinheid en regelmaat als basis voor een plezierig leven, ook als je geen baby bent in 1907, waar de tuberculose in een hoekje van de slaapkamer ligt te wachten, maar gewoon een millennial in 2024. De eerste R, van rust, is er eentje die ik al zoveel mogelijk na probeer te streven. Ik weet van mezelf dat ik niet oplaad van veel drukte, dat overal ‘ja’ op zeggen over het algemeen alleen maar ellende oplevert en dat ik niks zo lekker vind als een blanco weekend. En kleiner: dat ik het fijn vind om de rust te hebben om te koken en veel bij de kinderen te zijn. Dus daar leef ik naar. Ik ben na de pandemie nooit meer helemaal op stoom gekomen en dat vind ik za-lig.

Reinheid
Reinheid is er eentje die wat vertaling vraagt om toepasselijk te zijn, want in de letterlijke zin zijn we tegenwoordig eerder té schoon (een tip op dat gebied: je kinderen maar twee keer per week onder de douche zetten – beter voor hun huid, voor de waterrekening en je eigen gemoedstoestand). Maar hoewel we qua persoonlijke hygiëne weinig extra reinheid nodig hebben, is de wereld om ons heen nog nooit zo vies geweest. Letterlijk, gezien de staat van vervuiling, maar ook op het gebied van (ultrabewerkte) voeding, verslavingen en nooit meer offline zijn. Reinheid staat voor mij vooral voor ‘goed voor mezelf zorgen’ op het gebied van (gezond) eten, genoeg water drinken en niet teveel scrollen.

Regelmaat
Regelmaat vind ik iets schitterends. Niet zozeer in de regelmaat van de klok (al is om 18:00 uur eten sinds we kinderen hebben heilig), maar meer in de regelmaat van rituelen. Samen ontbijten bijvoorbeeld, of ’s ochtends nog even met zijn vieren in bed liggen. ’s Avonds samen een kop thee drinken. Enigszins voorspelbaar ingedeelde weken, ga ik ook heel lekker op. In het essay in de Volkskrant nam de schrijfster nog een andere afslag: leven met het ritme van de seizoenen. ’s Zomers vroeg opstaan en profiteren van het vele daglicht. ’s Winters rustiger aandoen en accepteren dat je minder energie hebt. Niet altijd maar in hetzelfde tempo doorrammen. Vond ik mooi.

De cyclus van vrouwen is ook zo’n mooi ritme om naar te leven. Rond de eisprong (ik weiger dit lente, zomer, herfst en winter te noemen, sorry) is er energie, daarna neemt ‘ie langzaam af. Sinds ik daar meer rekening mee houd, bijvoorbeeld door de PMS-week wat minder vol te plannen, ben ik een stuk gezelliger.

Ik denk dat we allemaal wel baat zouden hebben bij wat meer rust, ritme en regelmaat. Je hoeft het niet altijd druk te hebben, het leven hoeft niet altijd groots en meeslepend te zijn. Be more like Stien; omarm de kalmte. En hou het een beetje schoon.