Groeten uit de Vinex – week 11

Het begint een beetje als lente te voelen! Ik las laatst ergens dat het nieuwe jaar eigenlijk pas in maart of april zou moeten beginnen, omdat je dan tegelijk met het écht lengen van de dagen aan een nieuw hoofdstuk begint. Voor mij zou het werken, want ik voel eindelijk weer een beetje energie in me terugkeren na die lange, grijze herfstwinter.

Tijd om mijn dagboekje weer onder het stof vandaan te halen. Te beginnen met afgelopen week, week 11. Ik werkte, rommelde een beetje rond en was het hele weekend alleen met de kindjes, dus we hadden veel tijd om lekker te knutselen. Maar er gebeurde ook iets heel stoms in de trein. Kortom: welkom terug in de Vinex!

Maandag

Maandagochtend, een uur of 8: ik ben als eerste op kantoor in Utrecht. Tijd voor een dagje werken! Ik ben mijn haar aan het laten groeien en vind het vreselijk zitten, dus ter compensatie heb ik maar iets leuks aangetrokken.

Dinsdag

Dinsdag stapte ik in de intercity van 6:50 naar Utrecht om naar m’n werk te gaan en zat er een man naast mij te masturberen. Goedemorgen. Ik was er behoorlijk van slag door en gebruikte de terugweg om er een stukje over te schrijven voor mijn Instagram:

‘Niet alleen naar huis fietsen hè!’ Als meisje leer je al vroeg dat een groep mensen om je heen de beste remedie tegen vieze mannen is. Zolang je maar niet alleen bent, kan er niet zo heel veel misgaan, leer je. De groep is veilig.

Maar, hoe ouder je wordt, hoe vaker je je als vrouw realiseert dat je ook in een groep nog steeds kwetsbaar bent. Je zult niet gauw uit de groep de bosjes ingesleurd worden, maar je bent nooit veilig voor dat vieze, dat kleinerende. Dat gevoel een prooi te zijn.

Als er een seksistische opmerking wordt gemaakt tijdens een vergadering en iedereen meelacht. Als er in een volle kroeg iemand de sluiting van je bh losmaakt en er 10 man grijnzend staat te kijken als je je omdraait om de dader te zoeken. Als je in je kruis gegrepen wordt tijdens het dansen. Of als je op een dinsdagochtend in de intercity van 6:50 van Zwolle naar Utrecht zit en de man naast je het nodig vindt om zich onder zijn jas te gaan zitten bevredigen. Zoals vanmorgen.

Ik heb er niet echt een stoer verhaal bij. Ik heb niet geschreeuwd, hem niet gefilmd en naar Dumpert gestuurd. Geen koffie over hem heen gegooid. Ik heb hem niet eens laten merken dat ik het zag. Ik ben zwijgend opgestaan en ergens anders gaan zitten.

Het was namelijk niet eens de eerste keer dat me dit gebeurde. Een jaar of tien terug gebeurde er al eens iets soortgelijks, ook in een volle trein. Toen schreeuwde ik wel. Die rukker lachte en ging door, verheugd over zoveel aandacht. De mensen keken en deden niet zoveel. Ik liep weg en ben bij het eerstvolgende station uitgestapt.

Vanmorgen had ik daar geen zin in. Dat pleziertje van betrapt worden (want ik denk dat het daar om gaat?) gunde ik die man naast me niet. Ik liep weg en liet hem achter met de andere man in het vierzitje, hopend dat de lol er daarmee af was.

Ik heb geen trauma overgehouden aan de treinrukker van vanmorgen (al zit ik nu, terug naar huis, wel bewust naast een vrouw). Maar het zorgde er wel voor dat ik me weer eens realiseerde dat je als vrouw nergens echt veilig bent. Niet zolang er vieze mannen zijn. En da’s een treurige gedachte.”

Ik wandelde een rondje en kwam een prachtige grote magnolia tegen. Zo mooi!

Woensdag

Woensdag werkte ik ook, maar dan vanuit huis, dus er overkwam me niets raars. ’s Avonds maakte ik harissa-aardappels uit de oven en wilde die heel Insta-worthy op zo’n bedje van saus serveren, maar dat oogt een beetje vreemd, zie ik nu. Het was wel lekker!

Ik voerde m’n zuurdesemstarter (a.k.a. een tamagotchi voor volwassenen) en versierde haar potje. Vond ze vast leuk, want ze groeide goed!

Donderdag

Alweer aan het werk. En ik zat net lekker in een telefonisch interview toen de kat een levende hommel onder mijn bureau vrijliet. Bedankt he. Gelukkig mankeerde de hommel niets en vloog ze buiten direct weer weg.

En zo rond lunchtijd was het gedaan met de productiviteit. Op verzoek van de juf haalde ik eerst de kleuter op en daarna belde de gastouder dat de peuter ook niet fit was. Toen had ik ineens twee meisjes thuis! Gelukkig was het heerlijk weer en waren ze niet echt ziek, vooral een beetje hangerig, dus we hebben heerlijk in de tuin gespeeld. En mijn weekend was begonnen!

Vrijdag

Poes had zich laten verleiden tot een potje tikkertje met de eksters en was tot bovenin de boom geklommen. Gelukkig kon hij er ook zelf weer uit. Hij leerde er niets van, want ’s middags zat hij er weer.

Er werd geklaagd over zere tenen bij de peuter en gelukkig bood de garage uitkomst: een paar sneakers van haar zus! Echt niet nieuw meer, maar prima om nog lekker op buiten te spelen.

’s Middags zaten er ineens 4 meisjes aan tafel te knutselen. Zo gezellig.

Zaterdag

De man was ondertussen een weekendje weg, dus ik stond er alleen voor. Gelukkig doen we in het weekend nooit zo moeilijk: broodjes op bank bij een filmpje. Kon ik ook even rustig wakker worden.

Een heerlijke ochtend thuis, met kraaltjes rijgen….

… en elfenvleugels knutselen. Ik had de knutselkast weer aangevuld met wat nieuw spul (deels echt nieuw, deels uit de knutselhoek van de kringloop) en daar werd goed gebruik van gemaakt. Zo leuk om te zien wat ze allemaal verzinnen.

We gingen nog even naar buiten, liepen een rondje door de kringloop, gingen even koffie drinken bij opa en toen was het alweer avond.

Zondag

Zondag begon met koffie (want de nacht was niet om over naar huis te schrijven). Ik had gezelschap van Sousa (hebben jullie ook dat je eigenlijk niet weet hoe je de zelfbedachte namen van de knuffels van je kinderen schrijft?). Die had ook hard gewerkt vannacht.

En daarna reed ik naar mijn ouders, waar binnen no-time heerlijk gespeeld werd met het oude speelgoed van mijn zusje en mij. Zo leuk om te zien.

En op de zolder van mijn ouders vond ik al deze boekjes weer terug. Zo leuk om nu weer voor te lezen aan de kinderen!

En het beste van de zondag: de man was weer thuis! Nog beter: hij had mijn lievelingssnack meegenomen uit Duitsland! Een Zimmtschnecke van Zeit für Brot. Zooooooo lekker.

Hoe was jouw week?