Het allergrootste nadeel van dit huis? Het gebrek aan tuin. Tegelijkertijd is het ook een voordeel, want eigenlijk heb ik allemaal niet zoveel tijd om een grote tuin bij te houden. Onze postzegel is 3 meter ‘diep’ en net zo breed als ons huis. Hij ligt bovendien aan de voorkant van het huis. Veel buren hebben hem daarom in gebruik als terras, met vooral veel ruimte voor een grote bank en wat planten in potten. Er is geen plek voor gras of heel veel groen. Maar alle beetjes helpen, dus ik ben gegaan voor ‘zo groen mogelijk’ met nog net genoeg ruimte om een tuinbank te plaatsen.
Van 30 naar 90 centimeter
Toen we afgelopen voorjaar de boel opnieuw lieten bestraten, koos ik ervoor om de ‘border’, die tot dan toe 30 centimeter diep was, te vergroten naar 90 centimeter. Nog steeds niet megaveel, maar wel veel meer dan het was! Ik wilde daarnaast geen verhoogde borderrand, maar een vloeiende overgang tussen tegels en aarde. Zo kan het water makkelijk de border instromen, had ik bedacht. En het werkt, want bij de buren die wel een opstaand randje hebben, ontstaat er bij flinke regen een zwembadje. Bij mij stroomt alles zo naar de plantjes.
Wat ging eruit?
De oude border stond voornamelijk vol met een struik (geen idee wat het is, iets sering-achtigs) en een enorme hortensia die de afgelopen zomers veel te lijden gehad heeft. Die ging eruit. De Latijnse naam van hortensia is Hydrangea, waterkruik. Die naam doet ‘ie eer aan: het zijn enorm dorstige planten. Als ze naar hun zin te weinig water krijgen, bloeien ze amper. En die van ons kreeg structureel te weinig water, omdat ik nu eenmaal zuinig ben met water in de tuin. Kortom: zag er niet uit. Gelukkig heb ik er via Marktplaats iemand blij mee kunnen maken. De rest van de planten (behalve de struik, die heb ik laten staan) heb ik voorzichtig uitgegraven en een poosje in een emmer gezet.
Verantwoorde tuinaarde
Toen kwam het grote uitgraven en opvullen. Al het zand eruit en goede tuinaarde erin. Nu is het zo dat veel tuinaarde niet heel goed is voor de planeet. Er zit turf in. Turf is afgegraven en gedroogd veen. En het afgraven van die veengebieden gaat vaak ten koste van waardevolle natuur. Moeten we niet meer willen. Na een flinke zoektocht kwam ik uit bij Bio-Kultura. Zij hebben tuinaarde gemengd met compost van verantwoorde herkomst én bezorgen aan huis. Duurder dan het huismerk van je tuincentrum, maar ook vol met voeding voor de planten en een stuk duurzamer. Ik vond het ook heel grappig om te merken hoe warm de zakken waren: de compost was nog hard aan het werk.
Duurzaam beplanten
Zoveel mogelijk vaste planten in plaats van eenjarigen, geen zuiplappen zoals de hortensia, veel inheemse planten, geen gif en bestrijdingsmiddelen en niet al te slakgevoelig: dat waren mijn eisen voor de planten. Dan kom je al snel uit bij Sprinklr. Daar hebben ze een fantastisch aanbod biologische tuinplanten, maar daar hangt ook een prijskaartje aan. Terecht, want de planten zijn met liefde gekweekt, maar ik moest ook een beetje realistisch blijven.
Planten uit een achterbak
Om een faillissement te voorkomen, heb ik dus ook veel plantjes via Marktplaats gekocht. In mijn buurt zitten een aantal hobbykwekers die kleinschalig en zonder bestrijdingsmiddelen plantjes kweken. Niet 100% biologisch omdat ze geen keurmerk hebben, maar wel verantwoord genoeg, vond ik. Dus zo stond ik laatst in de parkeergarage van het werk van de verkoopster plantjes te kopen uit een achterbak. Het voelde een beetje illegaal 😉
Wat er nu in mijn tuin staat
Zonnehoed (Echinacea) in 2 kleuren
Astilbe
Ooievaarsbek
Lange ereprijs
Campanula
Dwergframboos
Wilde marjolein
Rode kruisbes
Clematis (Viticella)
IJzerhard
Margrieten
Hemelsleuel
Dagkoekoesbloem
Duizendknoop (niet de Japanse variant)
De mysterieuze struik
Zonnebloemen
Gele courgette
Aardbeien
Een peperplantje
Wat dahlia’s
Cosmea (zelf gezaaid)
Een vijgenboompje in pot
Munt
Tijm
Jasmijn
Een reusachtige palmkool waar ik af en toe wat bladeren afsnij om mee te wokken
Heel veel klimop (niet per se fan van, maar het staat er al jaren en is een fijne kraamkamer voor de familie merel)
Misschien is het teveel plant. Misschien ook niet. Ik heb werkelijk geen idee wat ik aan het doen ben, maar het ziet er voor nu wel gezellig uit en het groeit goed.
Water geven
En dan nog even het heikele punt water geven. Ik heb geen heel dorstige planten (en goede tuinaarde/compost scheelt ook veel), maar ook zij krijgen na een poosje dorst met deze weersomstandigheden. Ik heb geen plek voor een regenton, dus ik geef kraanwater. Wel zoveel mogelijk gebruikt kraanwater (emmertje in de douche, water van de droger, badje van de kinderen), maar toch: kraanwater. Dus geef ik water met de gieter in plaats van een sproeier, om het zo gericht en zuinig mogelijk te doen. Potten geef ik van onderaf water, zodat ze zichzelf helemaal vol kunnen zuigen in een teiltje. En inmiddels ben ik een tip van MilieuCentraal aan het testen om eens per week veel water te geven in plaats van elke dag een beetje. Dat lijkt goed te gaan.
Kortom: met een beetje inspanning kun je ook van een heel klein tuintje een duurzaam groen plekkie maken, ook zonder groot budget. Marktplaats is echt mijn ultieme tip!
Wij zouden gek worden van het gebrek aan een tuin tuin maar seg het ziet er zo leuk uit! En zoveel planten op dat kleine stukje! Ik vind klimop eigenlijk wel leuk staan, zo tegen een muurtje. Zonnehoed zou ik ook nog graag zetten. Op de magnolia en de ginkgo na zijn ook al onze bomen tweedehandsjes.