Pleidooi voor rustige herfstweekenden

De herfst is in full swing. De natuur, nu nog in bonte kleuren, maakt zich langzaam klaar voor haar winterslaap. De dagen worden korter en kouder – al lijkt dat volgende week toch weer even anders te worden. Op het moment dat ik dit schrijf, slaat de wind de regen in vlagen tegen de ramen. De lucht is egaal grijs en mijn energielevel, dat in september nog torenhoog was, begint zich aan te passen. Ik zie het als een signaal om het zelf ook wat rustiger aan te doen. Mijn agenda niet te vol te plannen en vooral tijd te nemen om op te laden.

Dit seizoen vraagt om rustige weekenden. Om minimaal één weekenddag zo min mogelijk te doen. Tijd te nemen om rustig wakker te worden, nóg een kop koffie in te schenken en in je badjas een boek te lezen. Op de grond te zitten om met de kinderen te spelen. Een Duplo-huis te bouwen of de grootste knikkerbaan die je samen kunt verzinnen.

Om de overrijpe bananen op de fruitschaal om te toveren in een bananenbrood. Of om pepernoten te bakken, al is het alleen maar om de geur die zich door het huis verspreidt. Het is het seizoen van tussen de buien door even naar de markt voor groenten, brood en lekkere kaas en je al om 11 uur te verheugen op de borrelplank. Het is het seizoen voor boswandelingen op zondagochtend, met thee en koffie in een thermoskan voor onderweg.

En er zijn ook heus wassen die gedraaid moeten worden, bedden om te verschonen en kinderkamers om op te ruimen. De badkamer poetsen (en daarna een warme douche), de planten water geven en een weekmenu voor volgende week samenstellen. Boodschappen doen en de koelkast inruimen. Maar als dat de belangrijkste agendapunten zijn, is er verder weinig stress.

Een regenachtige middag vraagt om middagdutjes in het grote bed met mijn jongste. Om om 16 uur samen film kijken. Om comfort food als risotto of stoofpot. Of gewoon frietjes omdat we daar meer zin in hebben. Als het schemert gaan de kaarsjes aan en naarmate november vordert ook steeds meer kerstlampjes. We doen een spelletje na het eten en brengen de kinderen naar bed. Met, vooruit, een láng verhaaltje. 

We zetten thee (of schenken nog een glas wijn in) en zoeken een spel uit de kast. Pantoffels aan mijn voeten, poes op schoot en Beth Hart op de speakers. Om half elf is het mooi geweest. Tijd om naar bed te gaan. Een warme kruik, nog een paar bladzijden lezen en dan vallen mijn ogen dicht. 

Dat is mijn perfecte herfstweekend. 

En ik ben van plan om er de komende weken heel veel van te hebben.

5 comments

  1. Ja, ja, ja, dit voel ik ook zo sterk deze herfst.

    & naast The City, de Freiburg-tip, en de Dream Harbor boeken (ik bewaar deel 3 tot Kerst denk ik, jij?), heb je me nog meer geinspireerd: mede door al jouw schrijfsels (en mijn hervonden rust, dat ook) ben ik zelf ook weer aan het schrijven gegaan! Oh ja, en de bijenwasvellen zijn besteld voor een knutselmiddag met vriendinnen komend weekend! Ha, grappig is dat, je voelt bijna als mijn persoonlijke reclame-zuil ;).

    1. Jaaaa, ik zie ineens een linkje bij je reactie. Wat mooi, ik ga meteen kijken! En veel plezier dit weekend <3 Dankjewel voor je lieve bericht!

    2. Ik heb deel 3 vorige week binnen gekregen en ga proberen om hem iig tot december te bewaren. 1 december 🙂

  2. YES!!! Zo mooi geschreven, je geeft woorden aan wat ik precies zo fijn vind aan de herfst. De fijne kleuren, bosachtige geuren en rust die de herfst biedt zijn meer dan welkom<3

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *